LutetiaPrix Maison de la Presse 2005

Tapi dans les recoins les plus secrets du Lutetia, un homme voit l'Europe s'enfoncer dans la guerre mondiale. Édouard Kiefer, Alsacien, ancien flic des RG. Détective chargé de la sécurité de l'hôtel et de ses clients. Discret et intouchable, nul ne sait ce qu'il pense.
Dans un Paris vaincu, occupé, humilié, aux heures les plus sombres de la collaboration, cet homme, pourtant, est hanté par une question : jusqu'où peut-on aller sans trahir sa conscience ?
De 1938 à 1945, l'hôtel Lutetia - l'unique palace de la rive gauche - partage le destin de la France. Entre ses murs se succèdent, en effet, exilés, écrivains et artistes, puis officiers nazis et trafiquants du marché noir, pour laisser place enfin à la cohorte des déportés de retour des camps.
En accordant précision biographique et souffle romanesque, Pierre Assouline redonne vie à la légende perdue du grand hôtel, avec un art du clair-obscur qui convient mieux que tout autre au mythique Lutetia.

Powieść rozgrywa się w murach tego legendarnego hotelu, który w latach 1938-1945 dzielił los całej Francji: tuż przed wybuchem wojny przewijali się przez niego pisarze i artyści, uchodźcy polityczni z Niemiec, podczas okupacji stał się siedzibą Abwehry (służb wywiadu III Rzeszy), a po wyzwoleniu przyjmował powracających z niewoli więźniów obozów koncentracyjnych.
Obserwatorem historycznych wydarzeń jest hotelowy detektyw, Alzatczyk z pochodzenia i były policjant, który stara się dociec, jak daleko człowiek może się posunąć i pozostać w zgodzie ze swoim sumieniem.