![[{[item.product.name]}]]([{[item.product.photo.url]}] 75w)
Rosnąca złożoność świata, w dużej mierze nieoczekiwana współzależność wszystkich jego elementów, wymaga, zdaniem Olgi Tokarczuk, „nowych sposobów opowiadania o świecie". A jeśli pierwsze dwie dekady stulecia były triumfem serialu telewizyjnego, to jest pewne, że literatura nie miała ostatniego słowa. Najlepiej jest pracować na fragmentach, ujawniać szersze spektrum rzeczywistości, o ile wyrywa się ze starego ja-narratora.
„Czuły narrator" to wynalazek czwartej osoby podmiotu, głosu bezosobowego i obdarzonego czułością, „najskromniejszej formy miłości", która pozwala na wszystko zwracać uwagę, czym nie jest "ja" - inni, zwierzęta, żywioły - z „nieco melancholijną" świadomością wspólnoty przeznaczenia.
Następnie tekst zatytułowany „Dzieła Hermèsa, czyli jak tłumacze na co dzień ratują świat" oraz nowość dotycząca okresu uwięzienia „La Fenêtre", w której autorka obnaża lęki i jego nadzieje na przyszłość.
Wydawca: Noir Sur Blanc
Tytuł oryginału: Czuły narrator
Autor: Olga Tokarczuk
EAN / ISBN: 9782882506597
Oprawa: miękka
Data wydania: 2020
Le discours du Nobel d'Olga Tokarczuk, dont la parole est à la fois lucide et porteuse d'espérance.
La complexité grandissante du monde, l'interdépendance largement insoupçonnée de tous ses éléments, voilà qui exige, selon Olga Tokarczuk, « de nouvelles façons de raconter le monde ». Et si les deux premières décennies du siècle ont été le triomphe des séries télé, il est certain que la littérature n'a pas dit son dernier mot. Elle est la mieux à même de travailler à partir de fragments, de révéler un spectre plus large de la réalité, pour autant qu'elle se libère du vieux moi-narrateur.
Le « tendre narrateur », c'est l'invention d'une quatrième personne du sujet, une voix à la fois impersonnelle et douée de tendresse, « la plus modeste forme de l'amour », celle qui permet de porter attention à tout ce qui n'est pas soi - les autres, les animaux, les éléments -, avec la conscience « un peu mélancolique » d'une communauté de destin.
Suivi d'un texte intitulé « Les travaux d'Hermès, ou comment, chaque jour, les traducteurs sauvent le monde », et d'un inédit sur la période du confinement, « La Fenêtre », dans lequel l'auteure expose les craintes et les espoirs que lui inspire l'avenir.
