Narrator „Serotoniny" w zupełności by się z tym zgodził. Opowiada o Francji, która depta swoje tradycje, banalizuje miasta, niszczy wieś na skraju rewolty. Opowiada o życiu inżyniera agronomii, o jego przyjaźni z arystokratycznym rolnikiem, klęskę ich ideałów młodości i o nadziei, być może niemądrej, na odnalezienie utraconej kobiety.
To powieść o spustoszeniu świata, gdzie nie ma dobroci i nie ma solidarności, gdzie zmiany wymknęły się spod kontroli. To również powieść o żalu i wyrzutach sumienia.
Wydawca: J'ai lu
Autor: Michel Houellebecq
EAN / ISBN: 9782290212196
Oprawa: miękka
Stron: 352
«Mes croyances sont limitées, mais elles sont violentes. Je crois à la possibilité du royaume restreint. Je crois à l'amour» écrivait récemment Michel Houellebecq.
Le narrateur de Sérotonine approuverait sans réserve. Son récit traverse une France qui piétine ses traditions, banalise ses villes, détruit ses campagnes au bord de la révolte. Il raconte sa vie d'ingénieur agronome, son amitié pour un aristocrate agriculteur (un inoubliable personnage de roman - son double inversé), l'échec des idéaux de leur jeunesse, l'espoir peut-être insensé de retrouver une femme perdue.
Ce roman sur les ravages d'un monde sans bonté, sans solidarité, aux mutations devenues incontrôlables, est aussi un roman sur le remords et le regret.
